Hermanus weekend
Door: lizetvdweijer
Blijf op de hoogte en volg Lizet
12 September 2011 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hermanus weekend.
Afgelopen vrijdag gingen we met ongeveer 30 studenten een weekend weg. Dit weekend is geregeld vanuit 4 exchange. Het dorp waar we naar toe gingen heet Hermanus. We reden vrijdag 9/09 rond 10.00u aan naar de verzamel plaats. Vanuit deze verzamel plaats reden we gewoon met onze eigen auto’s naar Hermanus. Dit was zo’n 2 uur rijden. We reden via een toeristische route langs de kust op naar Hermanus. In het begin waren we paar keer verdwaald en hebben we meerdere keren bij tank stations naar de weg gevraagd. Eenmaal de route gevonden was het prachtig. Je reed over de bergen langs de kust op en je had een geweldig uitzicht.
Na 1 uur rijden hebben we een stop gemaakt en zijn we pinguïns gaan bekijken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel wat meer van deze dieren had verwacht. Ik vond ze namelijk niet zo interessant als verwacht. Ze stonken behoorlijk en daarnaast doen ze verder niet veel bijzonders. Ik kan in ieder geval wel zeggen dat ik ze heb gezien en ik vind het natuurlijk wel leuk dat ik ze nu een keer in werkelijkheid heb gezien.
Nadat we de pinguïns hadden bezocht reden we weer verder. Eenmaal in Hermanus aangekomen waren we nog een keer verdwaald, maar gelukkig hadden we het uit eindelijk wel gevonden.
We kwamen ongeveer als laatste aan en hadden daarom ook geen keuze meer in de kamers die er waren. Gelukkig kregen we alsnog een leuke kamer.
Nadat we onze spullen in de kamer hadden gelegd gingen we het dorp in van Hermanus. Het was gewoon een simpel dorp met verschillende winkels en kraampjes. Daarnaast was er de bekende zee waar je walvissen kunt spotten. Onderweg naar de zee kwamen we een groepje meiden tegen die ook mee waren met het weekend. Hier hebben we kennis mee gemaakt en we zijn dan ook de rest van de dag met hun opgetrokken. Eenmaal bij de zee aangekomen hebben we wat leuke foto’s gemaakt en gewacht totdat we de walvissen zagen. Op een gegeven moment zagen we eindelijk wat walvissen. Het is wel jammer dat je ze eigenlijk niet goed kunt zien. Het enige wat je ziet is paar van die zwarte plakkaten die over de zee heen drijven. Ik denk dat je echt moet gaan whale watchen wil je de walvissen duidelijk kunnen zien. Na het walvissen kijken zijn we nog een terrasje gaan pikken en daarna zijn we terug gegaan naar het backpackers hotel.
Om 19.00u zouden we gaan eten, maar omdat het eten niet op tijd klaar was en het langer zou gaan duren zijn we maar alvast met z’n allen een drankje gaan pakken. Bij het backpackers hotel was een soort van grote schuur met een bar, banken en pooltafel erin. We konden ons dus prima vermaken deze avond. We hebben veel nieuwe studenten ontmoet en we hebben een erg gezellige avond gehad met z’n allen. Er was ook nog een kampvuur buiten waar we gezellig om heen konden gaan zitten. Rond 21.00u kregen we ons eten. Later dan verwacht, maar dat is natuurlijk wel logisch als er voor 30 mensen eten moet worden gemaakt. We kregen echt Afrikaans eten. Rijst met van allerlei groente en kip er doorheen. Ik vond het niet zo lekker want er lagen ook gewoon kale botjes in het eten. Na de gezellige avond zijn we tussen 00.00u en 01.00u in bed beland. Enkele studenten gingen nog op stap, maar omdat de meerderheid de volgende ochtend om 6.00u moest opstaan voor het shark cage diving bleef bijna iedereen gezellig bij het hotel. We hebben deze avond ook nog een ander leuk meisje ontmoet (Malou). Ze is ook verhuist naar onze kamer en is het hele weekend gezellig met ons opgetrokken. Ze komt dan ook de aankomende weken vaker naar ons toe aangezien zij zelf in een huis zit met alleen maar buitenlanders.
De volgende ochtend moesten we alweer vroeg op. We zouden om 7.00u aanrijden naar het plaatsje waar we shark cage diving zouden gaan doen. Ook dit was weer een lange zit en het was ongeveer een uurtje rijden. Eenmaal op de plaats aangekomen hebben we eerst een lekker ontbijt gehad en hadden we nog eventjes de tijd om ons voor te bereiden. Ik vond het toch wel erg spannend. Vooral toen we een formulier kregen waarop je al je gegevens moest invullen voor het geval dat.. We waren elkaar sowieso allemaal op aan het fokken. Na een en ander uitleg gingen we de boot op. De boot was niet erg groot. Er hing een kooi aan waar je al meteen spanning van kreeg. Eenmaal de zee op vaarden we een stuk totdat je bijna niets meer dan zee om je heen zag. Daar werd de boot stil gelegd. Omdat de golven erg hoog en krachtig waren schudde de boot constant op en neer. Ik ben normaal nooit zee ziek en sowieso bijna nooit misselijk, maar langzamerhand begon ik me misselijk te voelen. Ik was niet de enigste. We waren met 28 studenten op de boot en 20 studenten werden misselijk. Het ergste was dat we ongeveer 4 uur lang op deze plaats zouden blijven stil liggen. De boot was klein waardoor de bewegingsruimte ook niet maximaal was. Het werd een werkelijke ramp. De eerste begon met overgeven en de rest volgden. 20 van de 28 studenten hebben moeten overgeven. Ik moet normaal bijna nooit overgeven, maar ik heb 5 keer moeten overgeven. Op een gegeven moment mochten we omstebeurt met 5 tegelijkertijd de kooi in. Natuurlijk moesten we ook weer zo’n strak pak aan voor de kou. Tijdens het aantrekken van dit pak heb ik ongeveer 3 keer moeten overgeven. Een werkelijke ramp dus! Ik wilde bijna de kooi niet meer in van de misselijkheid. Toch zei iets in mezelf dat ik dit moest en zou doen. Met moeite het pak aangekregen en hoppa de kooi in. Ondertussen was ik bijna niet meer bij bewustzijn van de misselijkheid. In de kooi smaakte mijn mond nog helemaal niet fris en tegelijkertijd kwam al dat zout er nog bij en zat je met 5 mensen in een mini kooi. Ik wilde er bijna uit omdat ik gewoon bijna claustrofobisch werd in deze kooi. Gelukkig Yvonne naast mij die me er doorheen heeft getrokken. Ze riepen af en toe: naar onder, naar onder! Dan dook je naar onder en moest je goed kijken. De haai die bij de boot zwom, zwom dan ongeveer 1 meter van je af. Erg apart, maar ik heb helaas niet helemaal goed zijn hoofd kunnen zien. Die beesten zijn trouwens wel erg groot zeg. Het is wel een hele ervaring, maar voor mij 1 keer en nooit meer. Die boot heeft me echt een trauma gegeven. Je moest trouwens ook wel goed je armen en benen binnen de kooi houden. Na 15 minuten moest je de kooi weer uit en weer de wankelende boot op. Op die boot was nog steeds iedereen aan het overgeven. 1 kant van de boot was gewoon bestemd voor het overgeven. Iedereen loste elkaar af en hing over die kant heeft om over te geven. Op een gegeven moment moesten we onze strakke pak uit trekken en ook toen hield ik het weer niet vol. Ik heb met moeite me pak uitgekregen en me kleren weer aangetrokken. Tijdens dit gedeelte maakte een jongen ook nog een beweging waarbij zijn schouder uit de kom ging. Weer drama, maar gelukkig ging zijn schouder weer snel terug in de goede houding. Nadat ik me kleren weer aan heb gekregen ben ik boven op de boot in een hoekje gaan liggen. Hier heb ik geslapen en ik heb verder niks meer mee gekregen. Toen we terug vaarden en weer aan kwamen op de begane grond ging iedereen direct op de grond liggen. Nooit verwacht dat dit gevoel zo erg zou zijn. Mijn hele gezicht was spier wit en de lasagne die op dat moment voor ons klaar stond heb ik nog geen eens kunnen aankijken.
Rond 14.00u zijn we weer terug gereden naar het backpackers hotel. In het backpackers hotel hadden we nog ongeveer een uur voordat we weer gingen Quad rijden. Dit uur zijn we natuurlijk op bed gaan liggen. Dit uur was zo voorbij en we gingen alweer op weg naar de plaats waar we zouden gaan Quad rijden. We kregen instructie in het bos waar de quads al voor ons klaar stonden. Dit keer waren we met een kleine groep. Zo’n 12 studenten. Ik was nog steeds misselijk van de boot, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. We hebben een ontzettende mooie route van anderhalf uur gereden. We reden door olijf gaarden, bossen en bergen heen. In het begin reden sommige studenten voor ons erg langzaam waardoor het minder leuk was. Op een gegeven moment zijn we op een mooi punt gestopt en daar hebben we dan ook even meteen aangegeven dat we het wat leuker zouden vinden als we wat harder mochten rijden. De rest van de route hebben we dan ook wat meer gas kunnen geven en was het nog leuker. Helaas zijn er tijdens dit anderhalf uur wel 3 ongelukken gebeurd. 1 meisje is tijdens het rijden tegen een boom gereden waardoor ze van de quad viel en de quad over haar heen viel. Hierdoor heeft ze een klap gekregen en kon zij zichzelf hierdoor niets meer herinneren. Daarnaast was er ook een jongen die van de quad moest springen omdat de rem het schijnbaar niet goed deed? (Hier weet ik niet zoveel vanaf). Maar gelukkig is alles goed gekomen met deze mensen en ik ben blij dat ik de route heb overleefd en er van heb kunnen genieten.
Na het quad rijden zijn we weer in bed gaan liggen en heb ik weer geslapen. De misselijkheid was nog steeds niet weg en ik had daarnaast nog steeds niks gegeten. Je kon ook niet bij het backpackers hotel eten halen. We moesten dus ook wachten totdat we gingen BBQ’en. Ik heb toen nog van 17.30u tot 18.30u geslapen. Toen ik opstond voelde ik me gelukkig al weer heel wat beter. Ik was alleen nog erg slap en licht omdat ik de hele dag niets had gegeten. We hebben ons gedoucht en klaar gemaakt voor de stap avond. Deze avond zouden we natuurlijk wel met een hoop op stap gaan in Hermanus. Rond 20.00u hebben we een lekkere BBQ gehad en daarna hebben we gezellig met z’n allen wat drankjes gedronken. Rond 23.00u gingen we met een hoop studenten op stap. De club waar we waren was erg gezellig en ze draaiden goede muziek. In deze club draaiden ze vooral house en gemixte top 40 muziek. Gewoon relaxed dus! We hebben heel wat afgedanst en om 00.00u de verjaardag gevierd van onze huisgenoot. Rond 03.00u zijn we weer richting het backpackers hotel gegaan. De weg naar huis was nog errug gezellig!
De volgende ochtend ging onze wekker om 9.30u omdat het ontbijt alweer klaar stond. De ochtend was zwaar, maar we hebben ons snel opgefrist en onze spullen gepakt en natuurlijk nog eventjes ons jarige huisgenootje een ontbijtje op bed gebracht.
We zijn rond 13.00u richting huis gereden. Dit was een erg lange vermoeiende rit. We hebben natuurlijk wel weer de toeristische route naar huis gereden. Ik heb op dat moment even lekker een momentje voor mezelf gepakt en ik heb lekker me mp3 ingedaan en genoten van het mooie uitzicht. We zijn natuurlijk nog wel gestopt voor wat mooie foto’s. Op het moment dat we stopte hebben we ook nog van een flinke afstand wat dolfijnen gespot. Dit was ondanks de afstand erg mooi om te zien. Op het einde van de lange rit nog even langs de supermarkt om een taart te kopen voor onze huisgenoot en daarna snel naar huis.
Rond 15.30u kwamen we thuis aan. Ik ben meteen richting me bed gegaan omdat ik nog steeds moe was van het weekend. Rond 17.00u hebben we nog even taart gegeten met z’n allen en daarna pizza’s gehaald. Gister avond was iedereen moe dus hebben we niets bijzonders meer gedaan. Gister avond heb ik nog even geskypt met het thuisfront. Wel wennen, maar erg leuk. Daarna ben ik nog lekker in bad geweest en mijn bed ingedoken.
Vandaag ging stage al een stuk beter. Simone en ik hebben vanochtend de hele ochtend zelf in de Educare gestaan zonder enige andere begeleiding erbij. Dit was wel even schrikken. We hebben wat spellen gedaan en een dvd bekeken en de kinderen hebben nog even in hun schriften gewerkt. De kinderen luisteren totaal niet. Je moet hier ook echt consequent zijn en ze strak aanpakken als ze niet luisteren. Wanneer je dit doet en consequent blijft dan pas luisteren ze naar je. Dit ging vanochtend al erg goed. Wanneer een kind vervelend was zette we dit kind apart op een stoel. Op deze stoel had het kind nog steeds niet door dat het voor de straf was, maar op het moment dat dit kind zich nog steeds niet kon gedragen namen we het kind gewoon mee naar de begeleiding in het kantoor waar hij/zij straf kreeg. Je leert op deze stage wel echt dat je consequent moet zijn. Je hebt hier geen andere optie want anders kun je de kinderen gewoon niet aan. Vanmiddag hebben we ongeveer 1 uur niks gedaan. Dit was saai, maar dit viel nog mee vergeleken met de dagen van vorige week. Hierna zijn we nog naar een township geweest en hebben we wat spellen gedaan en eten uitgedeeld. Het ging vandaag dus al wat vlotter in vergelijking met vorige week. Ik heb ook naar het rooster gevraagd en heb dit even genoteerd zodat het voor mij zelf ook wat duidelijker is. Verder ben ik inmiddels wel gewend aan de manier van werken. Het is gewoon allemaal makkelijk en prima en ze doen nergens moeilijk over of juist wel. Ik hoop wel dat het dadelijk makkelijk word om mijn opdrachten voor school uit te voeren. Hier maak ik me dan ook enigszins nog wel een beetje zorgen over. Achja, ik houd er een positieve instelling in en dan zal het allemaal wel goed komen.
Foto’s van het Hermanus weekend zijn te vinden op facebook.
Tot de volgende keer!
Afgelopen vrijdag gingen we met ongeveer 30 studenten een weekend weg. Dit weekend is geregeld vanuit 4 exchange. Het dorp waar we naar toe gingen heet Hermanus. We reden vrijdag 9/09 rond 10.00u aan naar de verzamel plaats. Vanuit deze verzamel plaats reden we gewoon met onze eigen auto’s naar Hermanus. Dit was zo’n 2 uur rijden. We reden via een toeristische route langs de kust op naar Hermanus. In het begin waren we paar keer verdwaald en hebben we meerdere keren bij tank stations naar de weg gevraagd. Eenmaal de route gevonden was het prachtig. Je reed over de bergen langs de kust op en je had een geweldig uitzicht.
Na 1 uur rijden hebben we een stop gemaakt en zijn we pinguïns gaan bekijken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel wat meer van deze dieren had verwacht. Ik vond ze namelijk niet zo interessant als verwacht. Ze stonken behoorlijk en daarnaast doen ze verder niet veel bijzonders. Ik kan in ieder geval wel zeggen dat ik ze heb gezien en ik vind het natuurlijk wel leuk dat ik ze nu een keer in werkelijkheid heb gezien.
Nadat we de pinguïns hadden bezocht reden we weer verder. Eenmaal in Hermanus aangekomen waren we nog een keer verdwaald, maar gelukkig hadden we het uit eindelijk wel gevonden.
We kwamen ongeveer als laatste aan en hadden daarom ook geen keuze meer in de kamers die er waren. Gelukkig kregen we alsnog een leuke kamer.
Nadat we onze spullen in de kamer hadden gelegd gingen we het dorp in van Hermanus. Het was gewoon een simpel dorp met verschillende winkels en kraampjes. Daarnaast was er de bekende zee waar je walvissen kunt spotten. Onderweg naar de zee kwamen we een groepje meiden tegen die ook mee waren met het weekend. Hier hebben we kennis mee gemaakt en we zijn dan ook de rest van de dag met hun opgetrokken. Eenmaal bij de zee aangekomen hebben we wat leuke foto’s gemaakt en gewacht totdat we de walvissen zagen. Op een gegeven moment zagen we eindelijk wat walvissen. Het is wel jammer dat je ze eigenlijk niet goed kunt zien. Het enige wat je ziet is paar van die zwarte plakkaten die over de zee heen drijven. Ik denk dat je echt moet gaan whale watchen wil je de walvissen duidelijk kunnen zien. Na het walvissen kijken zijn we nog een terrasje gaan pikken en daarna zijn we terug gegaan naar het backpackers hotel.
Om 19.00u zouden we gaan eten, maar omdat het eten niet op tijd klaar was en het langer zou gaan duren zijn we maar alvast met z’n allen een drankje gaan pakken. Bij het backpackers hotel was een soort van grote schuur met een bar, banken en pooltafel erin. We konden ons dus prima vermaken deze avond. We hebben veel nieuwe studenten ontmoet en we hebben een erg gezellige avond gehad met z’n allen. Er was ook nog een kampvuur buiten waar we gezellig om heen konden gaan zitten. Rond 21.00u kregen we ons eten. Later dan verwacht, maar dat is natuurlijk wel logisch als er voor 30 mensen eten moet worden gemaakt. We kregen echt Afrikaans eten. Rijst met van allerlei groente en kip er doorheen. Ik vond het niet zo lekker want er lagen ook gewoon kale botjes in het eten. Na de gezellige avond zijn we tussen 00.00u en 01.00u in bed beland. Enkele studenten gingen nog op stap, maar omdat de meerderheid de volgende ochtend om 6.00u moest opstaan voor het shark cage diving bleef bijna iedereen gezellig bij het hotel. We hebben deze avond ook nog een ander leuk meisje ontmoet (Malou). Ze is ook verhuist naar onze kamer en is het hele weekend gezellig met ons opgetrokken. Ze komt dan ook de aankomende weken vaker naar ons toe aangezien zij zelf in een huis zit met alleen maar buitenlanders.
De volgende ochtend moesten we alweer vroeg op. We zouden om 7.00u aanrijden naar het plaatsje waar we shark cage diving zouden gaan doen. Ook dit was weer een lange zit en het was ongeveer een uurtje rijden. Eenmaal op de plaats aangekomen hebben we eerst een lekker ontbijt gehad en hadden we nog eventjes de tijd om ons voor te bereiden. Ik vond het toch wel erg spannend. Vooral toen we een formulier kregen waarop je al je gegevens moest invullen voor het geval dat.. We waren elkaar sowieso allemaal op aan het fokken. Na een en ander uitleg gingen we de boot op. De boot was niet erg groot. Er hing een kooi aan waar je al meteen spanning van kreeg. Eenmaal de zee op vaarden we een stuk totdat je bijna niets meer dan zee om je heen zag. Daar werd de boot stil gelegd. Omdat de golven erg hoog en krachtig waren schudde de boot constant op en neer. Ik ben normaal nooit zee ziek en sowieso bijna nooit misselijk, maar langzamerhand begon ik me misselijk te voelen. Ik was niet de enigste. We waren met 28 studenten op de boot en 20 studenten werden misselijk. Het ergste was dat we ongeveer 4 uur lang op deze plaats zouden blijven stil liggen. De boot was klein waardoor de bewegingsruimte ook niet maximaal was. Het werd een werkelijke ramp. De eerste begon met overgeven en de rest volgden. 20 van de 28 studenten hebben moeten overgeven. Ik moet normaal bijna nooit overgeven, maar ik heb 5 keer moeten overgeven. Op een gegeven moment mochten we omstebeurt met 5 tegelijkertijd de kooi in. Natuurlijk moesten we ook weer zo’n strak pak aan voor de kou. Tijdens het aantrekken van dit pak heb ik ongeveer 3 keer moeten overgeven. Een werkelijke ramp dus! Ik wilde bijna de kooi niet meer in van de misselijkheid. Toch zei iets in mezelf dat ik dit moest en zou doen. Met moeite het pak aangekregen en hoppa de kooi in. Ondertussen was ik bijna niet meer bij bewustzijn van de misselijkheid. In de kooi smaakte mijn mond nog helemaal niet fris en tegelijkertijd kwam al dat zout er nog bij en zat je met 5 mensen in een mini kooi. Ik wilde er bijna uit omdat ik gewoon bijna claustrofobisch werd in deze kooi. Gelukkig Yvonne naast mij die me er doorheen heeft getrokken. Ze riepen af en toe: naar onder, naar onder! Dan dook je naar onder en moest je goed kijken. De haai die bij de boot zwom, zwom dan ongeveer 1 meter van je af. Erg apart, maar ik heb helaas niet helemaal goed zijn hoofd kunnen zien. Die beesten zijn trouwens wel erg groot zeg. Het is wel een hele ervaring, maar voor mij 1 keer en nooit meer. Die boot heeft me echt een trauma gegeven. Je moest trouwens ook wel goed je armen en benen binnen de kooi houden. Na 15 minuten moest je de kooi weer uit en weer de wankelende boot op. Op die boot was nog steeds iedereen aan het overgeven. 1 kant van de boot was gewoon bestemd voor het overgeven. Iedereen loste elkaar af en hing over die kant heeft om over te geven. Op een gegeven moment moesten we onze strakke pak uit trekken en ook toen hield ik het weer niet vol. Ik heb met moeite me pak uitgekregen en me kleren weer aangetrokken. Tijdens dit gedeelte maakte een jongen ook nog een beweging waarbij zijn schouder uit de kom ging. Weer drama, maar gelukkig ging zijn schouder weer snel terug in de goede houding. Nadat ik me kleren weer aan heb gekregen ben ik boven op de boot in een hoekje gaan liggen. Hier heb ik geslapen en ik heb verder niks meer mee gekregen. Toen we terug vaarden en weer aan kwamen op de begane grond ging iedereen direct op de grond liggen. Nooit verwacht dat dit gevoel zo erg zou zijn. Mijn hele gezicht was spier wit en de lasagne die op dat moment voor ons klaar stond heb ik nog geen eens kunnen aankijken.
Rond 14.00u zijn we weer terug gereden naar het backpackers hotel. In het backpackers hotel hadden we nog ongeveer een uur voordat we weer gingen Quad rijden. Dit uur zijn we natuurlijk op bed gaan liggen. Dit uur was zo voorbij en we gingen alweer op weg naar de plaats waar we zouden gaan Quad rijden. We kregen instructie in het bos waar de quads al voor ons klaar stonden. Dit keer waren we met een kleine groep. Zo’n 12 studenten. Ik was nog steeds misselijk van de boot, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. We hebben een ontzettende mooie route van anderhalf uur gereden. We reden door olijf gaarden, bossen en bergen heen. In het begin reden sommige studenten voor ons erg langzaam waardoor het minder leuk was. Op een gegeven moment zijn we op een mooi punt gestopt en daar hebben we dan ook even meteen aangegeven dat we het wat leuker zouden vinden als we wat harder mochten rijden. De rest van de route hebben we dan ook wat meer gas kunnen geven en was het nog leuker. Helaas zijn er tijdens dit anderhalf uur wel 3 ongelukken gebeurd. 1 meisje is tijdens het rijden tegen een boom gereden waardoor ze van de quad viel en de quad over haar heen viel. Hierdoor heeft ze een klap gekregen en kon zij zichzelf hierdoor niets meer herinneren. Daarnaast was er ook een jongen die van de quad moest springen omdat de rem het schijnbaar niet goed deed? (Hier weet ik niet zoveel vanaf). Maar gelukkig is alles goed gekomen met deze mensen en ik ben blij dat ik de route heb overleefd en er van heb kunnen genieten.
Na het quad rijden zijn we weer in bed gaan liggen en heb ik weer geslapen. De misselijkheid was nog steeds niet weg en ik had daarnaast nog steeds niks gegeten. Je kon ook niet bij het backpackers hotel eten halen. We moesten dus ook wachten totdat we gingen BBQ’en. Ik heb toen nog van 17.30u tot 18.30u geslapen. Toen ik opstond voelde ik me gelukkig al weer heel wat beter. Ik was alleen nog erg slap en licht omdat ik de hele dag niets had gegeten. We hebben ons gedoucht en klaar gemaakt voor de stap avond. Deze avond zouden we natuurlijk wel met een hoop op stap gaan in Hermanus. Rond 20.00u hebben we een lekkere BBQ gehad en daarna hebben we gezellig met z’n allen wat drankjes gedronken. Rond 23.00u gingen we met een hoop studenten op stap. De club waar we waren was erg gezellig en ze draaiden goede muziek. In deze club draaiden ze vooral house en gemixte top 40 muziek. Gewoon relaxed dus! We hebben heel wat afgedanst en om 00.00u de verjaardag gevierd van onze huisgenoot. Rond 03.00u zijn we weer richting het backpackers hotel gegaan. De weg naar huis was nog errug gezellig!
De volgende ochtend ging onze wekker om 9.30u omdat het ontbijt alweer klaar stond. De ochtend was zwaar, maar we hebben ons snel opgefrist en onze spullen gepakt en natuurlijk nog eventjes ons jarige huisgenootje een ontbijtje op bed gebracht.
We zijn rond 13.00u richting huis gereden. Dit was een erg lange vermoeiende rit. We hebben natuurlijk wel weer de toeristische route naar huis gereden. Ik heb op dat moment even lekker een momentje voor mezelf gepakt en ik heb lekker me mp3 ingedaan en genoten van het mooie uitzicht. We zijn natuurlijk nog wel gestopt voor wat mooie foto’s. Op het moment dat we stopte hebben we ook nog van een flinke afstand wat dolfijnen gespot. Dit was ondanks de afstand erg mooi om te zien. Op het einde van de lange rit nog even langs de supermarkt om een taart te kopen voor onze huisgenoot en daarna snel naar huis.
Rond 15.30u kwamen we thuis aan. Ik ben meteen richting me bed gegaan omdat ik nog steeds moe was van het weekend. Rond 17.00u hebben we nog even taart gegeten met z’n allen en daarna pizza’s gehaald. Gister avond was iedereen moe dus hebben we niets bijzonders meer gedaan. Gister avond heb ik nog even geskypt met het thuisfront. Wel wennen, maar erg leuk. Daarna ben ik nog lekker in bad geweest en mijn bed ingedoken.
Vandaag ging stage al een stuk beter. Simone en ik hebben vanochtend de hele ochtend zelf in de Educare gestaan zonder enige andere begeleiding erbij. Dit was wel even schrikken. We hebben wat spellen gedaan en een dvd bekeken en de kinderen hebben nog even in hun schriften gewerkt. De kinderen luisteren totaal niet. Je moet hier ook echt consequent zijn en ze strak aanpakken als ze niet luisteren. Wanneer je dit doet en consequent blijft dan pas luisteren ze naar je. Dit ging vanochtend al erg goed. Wanneer een kind vervelend was zette we dit kind apart op een stoel. Op deze stoel had het kind nog steeds niet door dat het voor de straf was, maar op het moment dat dit kind zich nog steeds niet kon gedragen namen we het kind gewoon mee naar de begeleiding in het kantoor waar hij/zij straf kreeg. Je leert op deze stage wel echt dat je consequent moet zijn. Je hebt hier geen andere optie want anders kun je de kinderen gewoon niet aan. Vanmiddag hebben we ongeveer 1 uur niks gedaan. Dit was saai, maar dit viel nog mee vergeleken met de dagen van vorige week. Hierna zijn we nog naar een township geweest en hebben we wat spellen gedaan en eten uitgedeeld. Het ging vandaag dus al wat vlotter in vergelijking met vorige week. Ik heb ook naar het rooster gevraagd en heb dit even genoteerd zodat het voor mij zelf ook wat duidelijker is. Verder ben ik inmiddels wel gewend aan de manier van werken. Het is gewoon allemaal makkelijk en prima en ze doen nergens moeilijk over of juist wel. Ik hoop wel dat het dadelijk makkelijk word om mijn opdrachten voor school uit te voeren. Hier maak ik me dan ook enigszins nog wel een beetje zorgen over. Achja, ik houd er een positieve instelling in en dan zal het allemaal wel goed komen.
Foto’s van het Hermanus weekend zijn te vinden op facebook.
Tot de volgende keer!
-
12 September 2011 - 19:43
Mam En Pap:
Hay Lizet,
Leuk verslag. Ik zat er natuurlijk op te wachten. Je hebt weer veel mee gemaakt dit weekend. Ik ben benieuwd naar de foto's. Gisterenavond skypen was erg leuk. Te gek eigenlijk dat jij aan de andere kant van de wereld zit. Love you.
En nu maar weer aan het werk met de kinderen.
Groetjes :-) -
12 September 2011 - 20:18
Kim:
he lizetje! Heerlijk, weer n lekker lang verhaal. Even gelezen voor het slape gaan! Ik ben onwijs benieuwd naar je foto's ga ze morgen bekijken! Zo te horen maak je zoveel leuke dingen mee, grandioze ervaringen. En jammer van de pinquins haha, ik wist niet dat ze stonke! Nou, lizet! Tot de volgende keer, en het skype was leeeuk!! Haha, kus tot snel!!
-
12 September 2011 - 22:09
Sjoerd:
Soww, érg mooi (en lang) verhaal Lizetje! Hier is het leven zo normaal als je naar zoiets als Afrika kijkt, ook al doe je dit maar voor 1 (of een paar) keer... ook al vinden mensen die daar wonen dat juist allemaal een normale gewoonte.. Wel écht gaaf!! Super veel ervaringen die je dagelijks meemaakt, en ieder eind van de dag mooie herinneringen.
De reisverslagen en de foto's goed bijhouden, heb je later echt iets moois aan :)
Geniet ervan meiss, niet te veel kotsen als je al zo weinig eet hahah!! -
13 September 2011 - 08:11
Cees Van Tartwijk:
Dag Lizet,
Weer een geweldig verslag. gelukkig zijn er nog wat haaien op jullie eten afgekomen. Wat betreft de opdrachten van school zou ik me geen zorgen maken. Het werken met de kinderen, met collega's en ook de hele andere cultuur en omgang en verwachtingen van en met elkaar geeft genoeg stof om in je opdrachten te verwerken. kijken jullie overigens nog wel eens op jullie gilde mail? Dan stuur ik daar nog een aantal aandachtspunten naar toe. Geniet nog volop van je tijd daar. Ik lees metb veel plezier je verslagen.
Groet Cees -
13 September 2011 - 08:30
Sabine:
Lieve Lizet,
Wilde gisteravond even snel je verhaaltje lezen in bed, maar het was 'n heel verhaal. hihi
Super om te lezen, erg leuke foto's. En alweer een paar ervaringen erbij. Je zou denken dat pinquins super leuk zijn om te zien, maar dat valt dus wel mee. Ik lees je verhalen elke keer weer met veel plezier! Vind het super leuk om te lezen, ben blij je zo enthousiast te zien.
Ondanks de downs, wij missen jou ook! Maar geniet ervan, voor je het weet is de tijd voorbij. We gaan binnenkort met z'n allen SKYPE!!!!
'n dikkkkeee knuffel, liefs Sabine -
13 September 2011 - 09:35
Evi:
hee lizetje,
als ik je verhaal zo hoor van dat schip denk ik meteen weer aan Lloret. Wat verschrikkelijk was dat zeg, maar goed van je dat je toch hebt gedaan met die haaien, zoiets kun je maar 1 x doen. Vind het goed van je, we spreken gauw af over skype, ik heb het ook aangemaakt. En laat me alsjeblieft zsm je adres weten in Afrika,
xxx liefs Evi -
13 September 2011 - 16:38
Ivy:
Haa Lizetje!
Wat een verhalen weer zeg, en wat een ervaringen! Je maakt ontzettend veel mee, leuk man! Nu heb je bewijs dat je dus toch echt met haaien ging zwemmen haha! Heel veel succes nog daar! En zaterdag je big birthday! Maak er een feestje van daar, en vergeet ons cadeautje niet open te maken hé! (heb je toch nog niet gedaan he?)
xxx -
14 September 2011 - 13:37
Wendy:
wat een super verhaal weer zeg! Klinkt ook echt allemaal zo leuk! Supersupersuperrrrr! Zet 'm nog op lizetje maar dat lukt jou..
Vrijdag m'n b-day en zaterdag die van jou :( ga je wel missen hoor en ons feestje kunnen we helaas samen dit keer niet vieren hihi! Volgend jaar halen we alles zo dik mogelijk in!
Geniet ervan meid! -
14 September 2011 - 22:06
Lia En Paul:
hoi lizet, wat een leuke en interessante verhalen!! we hebben met veel plezier je verslag gelezen en de foto's bekeken. heel veel plezier en leuke ervaringen op deze bijzondere stage. we blijven je volgen. groetjes lia, paul en kids -
15 September 2011 - 09:19
Rieky Jacobs:
Hallo Lizet, leuk om je verhalen te lezen,en je zo te volgen.
Een heel bijzondere ervaring.
Wij willen je bij deze ook van harte feliciteren met je 19 verjaardag.
Maak er een leuke dag van,want die vier je w.s. niet vaak meer in Zuid-Afrika.
Groetjes Rieky en Jan en de rest van de familie. -
17 September 2011 - 22:50
Lia En Paul:
Lizet, gefeliciteerd met je verjaardag.
Hiep Hiep......Hoera.
Groetjes Lia-Paul en Kids -
18 September 2011 - 14:27
Franca Steenbakkers:
Hallo jarige job van harte gefeliciteerd
met je 19e verjaardag wat ik hoor van Yvonne is het een gezellig feest geweest geniet ervan meid.tot over 4 weken -
19 September 2011 - 10:13
Anne:
He he eindelijk heb ik het gelezen! wat een lang en mooi verhaal! erg intressant om te lezen, lijkt me echt gaaf met die haaien maar wel super eng haha! ik ben benieuwd wat je allemaal mee maakt, tis elke keer een verassing! geniet ervan, maar dat komt wel goed denk ik!! (ik heb je vrijdag nacht proberen te smse maar dat is niet gelukt volgens mij.. ik weet niet hoe dat kan maar ik probeer je verjaardags sms gewoon nog een paar keer te verzenden, al is het over 2 weken haha!) dikke kusXX -
28 September 2011 - 17:18
Laura:
Heee Lizet,
Heb ook eindelijk je verhaal gelezen en je foto's bekeken.
Wow echt prachtig!
Hopelijk word je niet meer ziek en komt het met je stage ook helemaal goed.
De kindjes zien er trouwens echt suuuuper schattig uit!
Die wil je toch gewoon mee naar huis nemen? Hihi..
Geniet ervan en veel plezier de komende tijd!
X Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
