Na een lange tijd weer een verhaaltje!

Het is weer een hele tijd geleden dat ik een reisverslag heb geplaatst dus bereid je voor op een lang reisverslag. Eigenlijk is dit een teken dat ik het goed naar mijn zin heb want ik heb minder zin en/of ruimte er een te plaatsen. Ik word steeds beter in uitstellen. De laatste keer dat ik een reisverslag plaatste was 22 oktober. We zijn nu alweer bijna anderhalve maand verder. Sterker nog, ik ben vandaag precies drie maanden in Suriname. Helaas nadert het einde. Hoe langer ik hier ben hoe meer de tijd begint te vliegen.

Ik kan nu toch wel écht zeggen dat ik volledig mijn draai heb gevonden. In het begin was ik nog zoekende wat ik precies van Suriname vond. Ik vergeleek continu alles met andere landen/reizen en moest een beetje wennen aan het samenwonen met veel verschillende persoonlijkheden. Ik heb ontdekt dat Suriname weer een heel ander land is dan bijvoorbeeld Zuid Afrika en andere landen die ik heb bezocht. Het is gewoon niet te vergelijken. In het begin vroeg ik me af hoe en met welke bagage ik terug zou keren vanuit Suriname naar huis. Ik heb ondervonden dat je in elk land veel van en over jezelf leert op een andere manier. Of dit nu met cultuur, natuur of persoonlijkheid te maken heeft. Wat ik wel heb gemerkt is dat je van elke reis rijker wordt op welk gebied dan ook. Helaas niet letterlijk uiteraard ;).

Inmiddels is er bij onze woning veel veranderd. De bouwvakkers zijn gelukkig weg waardoor er een stuk minder geluidsoverlast is. We waren zo blij dat we bijna een nationale feestdag hebben ingepland. Er zitten nu nieuwe studio's boven ons waardoor er ook meer studenten wonen. Dit heeft nog meer sfeer in huis gebracht wat erg leuk is. De weekenden bestaan nog steeds vaak uit gezellige avonden en chill dagen. Als ik dadelijk terug ben in Nederland zal ik het feesten zeker gaan missen, maar misschien moet het maar gewoon voortgezet worden. De Surinaamse muziek en de manier van dansen zorgt voor een bepaalde sfeer tijdens het uitgaan. Daar kan ik me helemaal in vinden :).

Ik ben ook nog naar Frans Guyana geweest voor mijn visum. Het is eigenlijk gewoonlijk om je MKV (Machtiging Kort Verblijf) te verlengen in Suriname, maar omdat je geld bespaart door je MKV te onderbreken heb ik daarvoor gekozen. Lang verhaal, maar kortom je doet het via deze manier eigenlijk op een illegale manier. Ik vond het daarom ook best spannend. We gingen met een groep van vier meiden. Het is uiteindelijk allemaal heel gemakkelijk en goed verlopen dus de spanning was nergens voor nodig. Onze taxichauffeur ging ook mee naar Frans Guyana en had me van te voren al verteld dat hij zijn paspoort niet bij had dus dat het eigenlijk niet zo slim was. Dus in plaats van dat wij de pineut werden, werd hij het helaas. We werden aangehouden op Frans Guyana en onze taxichauffeur werd opgepakt. Terwijl wij middags onze dag hebben ingevuld met een uitje naar de gevangenis waar Papillon heeft vastgezeten en lekker hebben gegeten, heeft hij vast gezeten. Dat was heel zielig. Gelukkig is het met hem ook goed gekomen en is hij er met een waarschuwing vanaf gekomen. Toch maar weer een leer dat je niet illegaal een land in moet gaan, want je wordt toch wel gepakt.

Op stage gaat het erg goed. Ik heb het echt heel erg goed naar mijn zin en had van te voren eigenlijk niet gerekend op een ontzettend leerzame stage. Natuurlijk vergeleek ik dit ook met Zuid Afrika. Daar werkte ik in townships met kinderen, maar was ik meer een soort 'verzorgende' voor de kinderen. In Zuid Afrika leerde ik voornamelijk van de cultuur en de regelzaken voordat ik vertrok. Hier in Suriname leer ik écht van de stage.

Momenteel werk ik heel veel samen met de orthopedagoog en andere stagiaires. Ik begeleid een aantal kinderen met een grote zorgbehoefte. Zo begeleid ik één leerling met een heftige vorm van autisme. Vanuit Het Kompas (orthopedagogisch centrum) krijg ik trainingen en hulpmiddelen om sessies met kinderen te houden. Tijdens deze sessies, die ongeveer drie keer per week plaats vinden, werk ik individueel met het kind aan zijn/haar hulpvraag. Deze hulpvragen komen voort uit observaties die ik heb uitgewerkt in handelingsplannen.

Momenteel werk ik bijvoorbeeld aan een training 'wie ben ik' en 'denk goed, voel goed'. Bij de training 'wie ben ik' leert het kind door middel van een proces dat hij autisme heeft. Hij leert bijvoorbeeld wat autisme is, maar ook hoe je ermee om kunt gaan. Dit wordt gedaan zodat hij begrijpt waarom situaties soms lastiger voor hem zijn dan bijvoorbeeld voor een ander kind, maar ook leert hij accepteren en om te gaan met autisme. Dit wordt stapsgewijs op een voorzichtige manier gedaan. Zo begin je bijvoorbeeld met de buitenkant van het lichaam en meten we verschillende lichaamsdelen van elkaar op. Hieruit komt dan voort dat elk lichaam bestaat uit andere lengtes. Vervolgens ga je door naar de binnenkant van het lichaam, het karakter, hersenen enzovoorts. Ik vind deze manier van werken erg leuk. Ik zie het echt als een proces wat je met het kind doorloopt om uiteindelijk iets te bereiken. Daarnaast maken de hulpmiddelen het erg gemakkelijk.

Mijn stage is in tegenstelling tot vorig jaar erg anders. Vorig jaar werkte ik op een laagdrempelige manier bij gezinnen als soort van hulpmaatje. We werkten toen niet met professionele hulpmiddelen, maar puur vanuit het hart. Dat vond ik ook erg mooi. Juist, omdat je toen heel hecht werd met een gezin kon je vanuit een vriendschappelijke manier heel veel bereiken. Het werken nu in vergelijking met vorig jaar staat dus eigenlijk haaks tegenover elkaar. Ik merk dat ik beiden erg interessant vind, maar ik ben er nog niet over uit wat me meer trekt.

Natuurlijk maak ik ook bizarre situaties mee op stage met betrekking tot cultuurverschillen. Hierbij kun je denken aan het ineens zien van kinderen met vastgebonden handen, omdat ze zich niet gedragen. Andere voorbeelden zijn de teamvergaderingen die vaak ongestructureerd en oninhoudelijk zijn of het plaatsen van ongediplomeerde mensen voor een groep zorgleerlingen. Dit zijn een aantal voorbeelden waar je van leert, maar waar je ook over na gaat denken en iets mee kunt doen.

Afgelopen weekend ben ik twee dagen op trip geweest met Yvonne en twee gidsen. Dit hebben we gedaan zodat we nog even onze mooie Zuid Afrika avonturen samen konden herbeleven. We zijn eerst naar een aantal plantages gereden. Helaas zag je hier niet meer zoveel van terug. Daarna zijn we doorgereden naar de savannah, een mooi uitgestrekt droog gebied met hier en daar paar verdwaalde palmbomen. We kwamen uiteindelijk bij een mooie creek omringd door jungle. Daar hebben we onze hangmatten opgehangen en heerlijk gerelaxed. We zijn avonds de savannah in gereden om te kijken naar een geweldige zonsondergang. Avonds hebben we lekker primitief gebbq't onder het genot van lekkere drankjes. We hebben ook nog een giftige slang gespot en genoten van de geweldige sterrenhemel. Ik kan nu toch wel zeggen dat de geweldige sterrenhemel op bijzondere plekjes het mooiste is wat ik hier tot nu toe heb gezien. Ik kan helemaal verdwalen in alle mooie sterren. Nachts hebben we geslapen in hangmatten en de volgende dag zijn we doorgereden naar Palulu. Dit is een natuurgebied met hele mooie creekjes waar we ook weer heerlijk hebben genoten.

Nu het einde nadert begin ik het steeds drukker te krijgen voor mijn gevoel. Je wilt veel leuke dingen doen, maar ook voor schoolwerk moet ik tijd inlassen. We hebben bijna elke dag wel weer iets ingepland. Elke vrijdagavond dans ik bij een balletschool met Surinaamse meisjes om toch nog een beetje mijn dancemoves te behouden. Dat is leuk, maar ook wel apart. Je merkt wel dat ze op een andere manier les geven. De docent staat bijvoorbeeld tijdens de les rustig eventjes te bellen en het valt niet mee om zonder airco intensief te dansen. Yvonne en ik hebben inmiddels ook tickets geboekt voor Curaçao (16/01 tm 23/01) en de komende tijd gaan we ook meer tripjes doen. Er komt dus een leuke tijd aan en ik hoop daarmee mijn tijd in Suriname mooi af te sluiten.

Zo.. dit was een lang verhaal, maar dan zijn jullie weer op de hoogte. Natuurlijk schrijf ik deze reisverslagen ook voor mezelf zodat ik over tien jaar terug kan blikken op deze mooie tijd. Tot de volgende keer :).